Dün ablamlarla dışarıda kahvaltı ettik. Çok hoş vakit geçirdik. Yemekler güzeldi. En keyiflisi de kahvaltı sonrası türk kahvesi ikramıydı. Kahvedeki o lezzet o kadar tamamlayıcıydı ki, akşama kadar acıkmadım. (normal şartlarda üç dört kez atıştırma gereği duyardım da :)
Şimdi bu resim ne alaka diyeceksiniz. Bu yazının üzerinde sofra fotoğrafı yahut bir fincan kahve daha uyumlu olmaz mıydı? :)
Emine ablam düşünmüş, hepimize birer hediye almış. Bu buluşmayı hatırlatacak hoş bir hatıra oldu. Şimdi ben kıyabilir miyim bu şirin havluyu kullanmaya.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder